Als dochter van een alcoholistische soms gedetineerde vader en een zwaar depressieve moeder moest ik als heel klein meisje al staande blijven. Niet alleen voor mijzelf, maar ook had ik de verantwoording voor mijn kleine broertje, mijn borderline suïcidale moeder en de te verzorgen dieren op mijn kleine nekje genomen. Misbruik zowel mentaal als fysiek waren schering en inslag. Gepest worden omdat we weer voorpagina nieuws waren door de acties van mijn vader, tekenden mijn jeugd en hebben mij gemaakt wie ik nu ben. Door weinig liefde te hebben ervaren in mijn jeugd is het achteraf niet verwonderlijk dat ik na 2 stukgelopen huwelijken, hard werken en please gedrag eindelijk thuis gekomen bij mijzelf. Eigen liefde onvoorwaardelijk en altijd!
Regelmatig geef ik een inkijkje in mijn leven en hoe ik mijn moeilijke jeugd tot krachtige motor heb getransformeerd voor mijn levensmissie.
Deel 4.
Hoe als ik maar genoeg mijn best doe dan… mijn leven heeft ingekleurd:
Op een middag kwam ik thuis, ik was 9 jaar toen er kennissen bij ons thuis waren en mijn moeder was weg. Voorzichtig vertelden ze mij dat ze in het ziekenhuis lag omdat ze zo ongelukkig was en dat ze daarom teveel pillen had genomen ze had genoeg van haar leven.
Mijn eerste gedachte was dat dit mijn schuld was. Ik had beter voor mijn broer, de dieren en haar moeten zorgen, dan was dit nooit gebeurt. Ik was niet goed genoeg en had onvoldoende mijn best gedaan!
Toen ik na de scheiding van mijn ouders met mijn broer en moeder plus een flinke dierenfamilie overbleef nam ik me voor dat dit nooit meer mocht gebeuren. Ik deed mijn stinkende best om het mini gezin draaiende te houden. Mijn moeder lag altijd in bed met hoofdpijn, en vele andere pijntjes en als ik wel eens ruzie maakte met mijn broer, stapte ze in de auto en wisten we niet soms niet of ze levend terug zou komen. Gierende angst, kloppend hart en doodsbang was ik dan voor de fouten die ik had gemaakt, want het was tenslotte mijn schuld dat we ruzie hadden gemaakt. Ook begreep ik niet dat ik niet de moeite waard was om voor te leven vanuit haar standpunt gezien. Een keer of drie heeft ze in een suïcide poging gedaan.
Manipulatie, soms zette ze een la open van haar pillenvoorraad en dan wist ik dat ik teveel was gegaan en zij daardoor het leven niet meer zag zitten. Ik werd daar later in mijn pubertijd woedend van, witheet stampvoette ik dan door huis. Briesend van boosheid maar vooral de onmacht werkte uit eindelijk verlammend op me.
Elk mens heeft in de basis maar twee angsten. Of je bent niet goed genoeg of je bent niet lief genoeg. Bij mij was dat een combi van beide! Machtsmisbruik daar kan ik nog steeds de gordijnen van ingaan, ik laat me niet manipuleren en heb er een neus voor als dit wel gebeurt. Ook ben ik totaal ongevoelig voor mensen die als slachtoffer een miserabel leven leiden en dit op hun omgeving projecteren. Verbeter de wereld begin bij jezelf. Feitelijk gaat het hier over liefde op voorwaarden, als ik niet doe wat jij zegt vind ik jouw niet lief.
Gebrek aan zelfliefde en zelfvertrouwen waren mijn basis. De afgelopen jaren heb ik zelfliefde omarmd. Je kunt pas echt houden van als je onvoorwaardelijk jezelf liefhebt. Altijd en overal, eerst voor jezelf zorgen!
Op 19 april vertel ik tijdens mijn Event precies hoe ik o.a mijn jeugd heb omgezet in een krachtige transformatiebron, Dromen zijn ieders basis voor het leven!