Ken je dat nieuwe maan en dan niet kunnen slapen? Gelukkig kan ik de nieuwe maan de schuld geven;-)
Intussen is het eerlijke verhaal dat ik het gewoon zo spannend vind mijn eerste event volgende week……Wat kan ik nog meer doen, is het programma leuk genoeg, waarom wachten al die lieve vrouwen met aanmelden, zitten ze hier niet op te wachten, heb ik wel genoeg mijn best gedaan? Dat dus… dikke vette ego-troubles. Al mijn ‘oude’ patronen die de kop opsteken zodra het spannend wordt, lees uit mijn comfort zone gaan, doen nu keihard hun best om mij te overtuigen van alle oude waarheden. En tsjonge het is me oud, die waarheid. Als ik er diep induik, ipv de keiharde “negeer’ optie aan te switchen, de angst eens echt ga voelen dan ploppen zo momenten in mijn jeugd boven met hetzelfde gevoel. Intussen ben ik 47 dus ach het mag nu wel eens klaar zijn ermee, lijkt me! Ja frustratie voel ik en terwijl ik zo ‘hard mijn best doe’ schiet het voor geen meter op. Ook dat is ego en klopt beslist niet met de werkelijkheid, mijn zwelgje moment hahaha. Ik wil niet in deze modus blijven hangen en als ik ‘doe wat ik deed krijg ik wat ik kreeg’. Dus ik ga schrijven, en schrijven en schrijven. Omdat het mooi weer is heb ik buiten gezeten, de sterrenhemel bewondert, me verbaasd over alle ‘nachtgeluiden’ en voelde ik me dankbaar voor deze mooie en heerlijke omgeving. Ik schrijf het van me af en ik schrijf het zoals ik het wel wil zien en ervaren. Dus eerst accepteren dat het spannend is en alle ‘meuk’ laten passeren. Het voelen, er echt naar kijken om vervolgens te constateren dat het klaar is, en weggaat. Yess!
‘mijn best doen’
Nee ik ga niet meer ‘mijn best doen’ voor het Event. Alle positieve vibe en energie zit erin. Het wordt een keigave dag met prachtige vrouwen die opgeladen, vol met ideeën, plannen en handvatten om zichzelf te laten zien naar huis gaan.
Ja vertrouwen is best spannend soms, love the vibe en mijn heerlijke freebird leven?. Thanks voor alle raking en kansen…….